Ζούμε σε έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα και αν πάμε πίσω μόλις 50 χρόνια, μπορούμε να δούμε ότι ο τρόπος που λέγαμε και ακούγαμε ιστορίες ήταν εντελώς διαφορετικός. Οι μορφές έχουν αλλάξει, κάποια μέσα έχουν εξελιχθεί, άλλα εξαφανίστηκαν, αλλά το συναίσθημα που μας ωθεί να συνεχίσουμε να λέμε ιστορίες είναι το ίδιο από την αρχή. Επίσης η γλώσσα αλλάζει, επηρεασμένη από τα νέα μέσα – τα οποία αλλάζουν επίσης τον τρόπο και τον χρόνο που αφιερώνουμε ακούγοντας ιστορίες (μικρότερο περιεχόμενο, περισσότερες επιλογές μεταξύ προϊόντων).
Για να δημιουργήσουμε μια ιστορία η οποία μπορεί να φτάσει στον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων, πρέπει να λάβουμε υπόψη αυτές τις διαφορές γενεών. Μια καλή ιδέα είναι να χαρτογραφήσουμε ποιες είναι οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης που λειτουργούν ως γέφυρα μεταξύ ηλικιών και να κατανοήσουμε πώς να «υποβιβάσουμε» την ιστορία μας σε μορφή και γλώσσες ώστε να είναι προσβάσιμη σε ευρύτερο κοινό από άποψη γενιάς. Επίσης, τα μέσα ενημέρωσης και οι τρόποι αφήγησης ιστοριών που δεν χρησιμοποιούνται πλέον μπορούν να αποτελέσουν μια καλή βάση μάθησης, ως προς το πού θα βρείτε έμπνευση για καινοτομία και νέες μορφές ιστορίας!
Προκειμένου να δημιουργηθεί μια περιεκτική αφήγηση, αξίζει να αναλογιστούμε τη σημασία κάθε φωνής που εμπλέκεται στην ιστορία. Η δημιουργία μιας ιστορίας με πολλούς ομιλητές είναι μια πρόκληση, η δημιουργία μιας ιστορίας με πολλούς ομιλητές με διαφορετικές γλώσσες είναι ακόμα πιο δύσκολη! Ταυτόχρονα, όμως, είναι μια καλή άσκηση για να προβληματιστούμε για διαφορετικά θέματα και να δημιουργήσουμε διαφορετικές μορφές που θα διαδοθούν σε διαφορετικά μέσα.
Παράδειγμα έργου που περιλαμβάνει διαφορετικές γενιές στην αφήγηση:
https://storytelling-youth.eu/#/en
https://www.linkinggenerationsni.com/intergenerational-practice-explained/#Section_3
Εργαλειοθήκη για αφήγηση μεταξύ γενεών