Όπως έχουμε ξαναπεί, κάθε ιστορία έχει έναν αφηγητή και έναν ακροατή. Ο τόνος της φωνής εστιάζει στον ορισμό του ποιος μιλάει.
Ο καθορισμός του τόνου της φωνής είναι θεμελιώδης τόσο στις φανταστικές όσο και στις μη πλασματικές αφηγήσεις: τη στιγμή που λέτε μια ιστορία, είναι απαραίτητη για να ορίσετε πώς ακούγεται ο ομιλητής. Η φωνή του θα οδηγήσει τον ακροατή στην αφήγηση και θα είναι θεμελιώδη στοιχεία για τη δημιουργία δέσμευσης με το κοινό.
Φυσικά, ο ακροατής και ο ομιλητής είναι βαθιά αλληλένδετοι, γι’ αυτό ο ορισμός του τόνου της φωνής δεν μπορεί να αποκλείσει ανάλυση και προβληματισμό για το κοινό της ιστορίας μας.
Όταν σκεφτόμαστε τις ψηφιακές ιστορίες, ο τόνος των φωνών έχει να κάνει επίσης πολύ με τα μέσα που αποφασίζουμε να χρησιμοποιήσουμε – και πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τις λογικές και τις γλώσσες της συγκεκριμένης πλατφόρμας.
Ανακαλύψτε περισσότερα για τη σημασία του τόνου της φωνής:
https://www.ted.com/talks/janina_heron_connect_and_inspire_using_your_tone_of_voice
https://www.ted.com/talks/mark_lovett_the_magic_of_storytelling_lies_in_storylistening